Można kupić specjalne mleko dla kociąt lub sporządzić mieszkankę, odpowiadającą składowi mleka kocicy (82% - woda, 7-9,5% - białko, 5-7% - tłuszcz, 5-10% - węglowodany). Tu nieoceniona okaże się pomoc lekarza weterynarii, który na pewno doradzi jak przyrządzić „kocie mleko”.
Szczepienia są kluczowe dla wzmacniania naturalnej odporności kocięcia i chronienia go przed różnymi chorobami zakaźnymi, które mogą być niekiedy śmiertelne. Zalecane szczepienia kociąt chronią je przed następującymi chorobami: Białaczka kotów — osłabia układ odpornościowy i drastycznie zwiększa podatność na zakażenia. Zakażenie kaliciwirusem kotów (FCV) — wysoce zakaźna choroba i główna przyczyna zakażeń układu oddechowego. Choroba jest przenoszona poprzez bezpośredni kontakt z oczami lub nosem zakażonych kotów lub kontakt ze skażonymi przedmiotami, takimi jak miski lub zabawki. Zakażenie wirusem panleukopenii kotów (FPV) — często śmiertelna choroba wirusowa, która wywołuje wymioty. U kota może pojawić się również biegunka, ale nie występuje ona zawsze. Zakażenie herpeswirusem kotów (FHV-1) — główna przyczyna kociego kataru i choroby oczu. Zakażenie wirusem wścieklizny (RV) — wirus przenoszony jest przez ślinę zakażonego zwierzęcia oraz może zostać wprowadzony pod skórę poprzez ugryzienie. Istnieją również inne szczepienia, których Twoje kocię może potrzebować. Lekarz weterynarii doradzi Ci, co będzie dla Twojego zwierzęcia najlepsze. Zaszczepienie kota w odpowiednim wieku ma ogromne znaczenie dla jego zdrowia i dobrostanu w przyszłości. Lekarz weterynarii po ocenie ryzyka, na jakie może być narażone Twoje kocię, opracuje szczegółowy kalendarz szczepień dostosowany do indywidualnych potrzeb kota. Najczęściej po raz pierwszy szczepi się kocięta w wieku 6-9 tygodni. Sprawdź, czy poprzedni opiekun kocięcia nie zaszczepił go już wcześniej. Szczepienia ochronne będą najskuteczniejsze, jeśli w odpowiednim terminie kocię otrzyma dawki przypominające. Utrzymanie przez całe życie kota odporności poszczepiennej wymaga podawania dawek przypominających, w zależności od warunków i rodzaju szczepionki (co 1- 3 lata). U kocięcia po szczepieniu mogą pojawić się takie objawy, jak: nieznacznie podwyższona temperatura ciała, spadek zainteresowana jedzeniem i aktywności, uczucie dyskomfortu lub opuchlizna w miejscu szczepienia, lekkie kichanie lub kaszel. Jeśli te objawy utrzymują się dłużej niż dzień lub dwa, ważne jest, by skontaktować się z lekarzem weterynarii. Jeśli u kocięcia występują mniej powszechne skutki uboczne, również należy natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii. Mogą to być: wymioty lub biegunka; świąd; obrzęk twarzy, szyi i pyska; trudności z oddychaniem lub silny kaszel.
Kastracja oznacza usunięcie narządów płciowych (jąder u samców, jajników z macicą lub rzadziej samych jajników u samic). Sterylizacja polega natomiast jedynie na przecięciu lub podwiązaniu nasieniowodów u kocurów i jajowodów u kotek. Podczas sterylizacji niczego się nie usuwa, w przeciwieństwie do kastracji.
Ciąża u kota to proces fizjologiczny, który dotyczy znacznej części samic. Mimo iż ten stan jest powszechny w przyrodzie, zarówno u zwierząt jak i u ludzi, może on przebiegać w różny sposób u różnych osobników. Co więcej, każdy następny poród tej samej samicy może różnić się od poprzedniego. Ile trwa ciąża kota i jak poznać, że kotka jest w ciąży? Dobrze jest zapoznać się z fizjologią porodu i wiedzieć jakie jest zapotrzebowanie kotki w tym okresie i już po porodzie. Ułatwi to zarówno właścicielowi jak i przyszłej mamie bezproblemowe przejście etapu porodu i rekonwalescencję po rozwiązaniu. Z tego artykułu dowiesz się jak przebiega ciąża, ile trwa ciąża u kota i jak należy opiekować się kotką podczas ciąży i po porodzie. Ile trwa ciąża kota i jak poznać czy Twoja kotka jest w ciąży?Czy zmiana diety w ciąży ma znaczenie?Ciąża urojona u kotkiJak obchodzić się z ciężarną kotką?Poród u kotkiIle trwa poród u kotki i jak przebiega?Komplikacje podczas poroduUtkwienie kociaka w drogach rodnychPrzodowanie pośladkowePoród u pierwiastekInne problemy podczas poroduCzy po porodzie jestem jeszcze potrzebny?Co zrobić jeśli kotka nie przetrwa porodu?Każdy poród jest inny Ile trwa ciąża kota i jak poznać czy Twoja kotka jest w ciąży? Jak sprawdzić czy kotka jest w ciąży Rozpoznanie ciąży u kotki jest możliwe przy użyciu USG od 20 dnia, a poprzez wykonanie zdjęcia RTG od 50 dnia po kryciu. U kotek, ze względu na ich niewielkie rozmiary, bardzo łatwo można samemu potwierdzić ciążę przez omacywanie brzucha. Między 17 a 30 dniem po kryciu wyczuwalne są ampuły, które świadczą o rozwoju zarodków. Dobrym wyznacznikiem skutecznego krycia jest także powiększenie gruczołów mlekowych i zwiększenie objętości brzucha, który przyjmuje kształt gruszkowaty i opuszcza się do dołu. Takie objawy ciąży jesteśmy w stanie zaobserwować od 6 do 7 tygodnia ciąży. Jak poznać, że kotka jest w ciąży? Objawy ciąży u kotki są dobrze widoczne na poniższym filmie Kittens Moving In Pregnant Cat's Tummy Czy zmiana diety w ciąży ma znaczenie? Dieta u kotki w ciąży Odpowiednie żywienie kota w tym okresie ma istotne znaczenie dla przebiegu ciąży, zdrowia płodów i porodu. Na początku ciąży u kotki, apetyt nie ulega zmianie, ale można stopniowo zwiększać dawkę pokarmową. Trzeba pamiętać, że koty nie lubią nagłej zmiany rodzaju przyjmowanego pokarmu, dlatego stary jadłospis urozmaicaj stopniowo. Od 5 tygodnia ciąży należy zwiększać dawkę pokarmową o 10%, ponieważ od tego okresu płody wyraźnie zwiększają swoje rozmiary i rozpoczyna się produkcja mleka. Ze względu na rosnące płody, które co raz bardziej wypełniają jamę brzuszną i uciskają żołądek, dawkę pokarmową należy podzielić na 4-6 posiłków. Jeżeli kotki żywione są karmą komercyjną, powinny dostawać karmę wysokowartościową, o dużej ilości białka, ponieważ pozwoli to na pokrycie zapotrzebowania płodów i produkcję mleka. W przypadku karmienia kota karmą przygotowaną w domu warto dietę wzbogacić w produkty wysokobiałkowe, takie jak dobrej jakości mięso. Niedożywienie kotki w ciąży skutkuje porodem słabych kociąt, bezmlecznością oraz trudnościami w trakcie porodu. W okresie okołoporodowym kotka przyjmuje nawet 2 razy więcej pokarmu niż przed ciążą. Ciąża urojona u kotki U kotek występuje tak zwana owulacja indukowana. Oznacza to, że do owulacji dochodzi w momencie zadziałania odpowiedniego bodźca, jakim jest wielokrotny stosunek płciowy. Gdy po owulacji nie dojdzie do zapłodnienia komórki jajowej, u kotki rozwija się hormonalna ciąża urojona, która trwa około 30 dni. Ciąża urojona u kotek występuje rzadziej niż u suk, a zmiany w zachowaniu kotki są mniej nasilone, jednakże może w tym czasie budować gniazdo, czy nadmiernie wokalizować. Zazwyczaj obserwuje się wówczas powiększenie gruczołu mlekowego z produkcją mleka, który to często ulega stanom zapalnym z tworzeniem ropni. Zmiany te mogą osiągać różną wielkość, a leczy się je farmakologicznie lub chirurgicznie. Pamiętaj więc, że bardzo ważna jest kontrola gruczołu mlekowego u kotki po rui. Jak obchodzić się z ciężarną kotką? Jak dbać o ciężarną kotkę? W raz z rozwojem ciąży, kotka staje się bardziej ociężała, szybciej się męczy, więcej śpi i wyleguje się. Na stan oraz zachowanie kotki bardzo duży wpływ ma ilość rozwijających się w niej płodów. Przy większej ilości płodów, kotka jest bardziej narażona na zmęczenie, niewydolność fizyczną. Dlatego w tym okresie kotka powinna być utrzymywana w środowisku bezstresowym. Powinno utrzymywać się jej otoczenie w stanie nie zmienionym. Jeżeli jest to kotka wychodząca, to należy ją wypuszczać na zewnątrz w miarę jej potrzeb na początku trwania ciąży. W momencie zaawansowanej ciąży, gdy powłoki brzuszne są napięte, należy utrzymywać kotkę w domu i ograniczyć możliwości skakania, czy wspinania, ponieważ może to prowadzić do upadku lub powstania przepuklin. Dodatkowo kotce należy zapewnić spokój w momencie odpoczynku (dobrze by było gdyby miała swoje miejsce, w którym czuje się bezpiecznie, komfortowo). Wszystkie te czynności zmniejszają możliwość oddziaływania stresu na kotkę, co z kolei ma odzwierciedlenie w przebiegu ciąży i porodu. Poród u kotki Koty należą do zwierząt, które chodzą swoimi ścieżkami. Dlatego też często się zdarza, że kotki do porodu wybierają miejsca zaciszne, często przyciemnione z zadaszeniem co daje im poczucie bezpieczeństwa i spokoju. Można próbować przygotować kotce legowisko do porodu, ale jeśli kotka uzna je za nieodpowiednie to i tak wybierze inną lokalizację. Najczęściej jest to szafa, lub miejsce pod łóżkiem. Przygotowanie do porodu z naszej strony polega tak naprawdę na zapoznaniu się z fizjologią przebiegu porodu. Jeżeli chodzi o samą kotkę, to poza przygotowaniem legowiska lub pozwoleniu kotce na zbudowanie własnego, nie wymaga niczego więcej. Kiedy zbliża się poród można zauważyć niepokój u kotki, która traci zainteresowanie karmą i coraz częściej przebywa w swoim legowisku. Kotki odczuwające silną więź z właścicielami, często nie odstępują ich na krok, jednocześnie nadmiernie wokalizując (co jest spowodowane skurczami). Dodatkowo pojawia się powiększenie gruczołu mlekowego, wypływ wodno-śluzowy z pochwy oraz obrzęk sromu. Krótko przed porodem kotka intensywnie wylizuje okolice krocza. Ile trwa poród u kotki i jak przebiega? Ile trwa poród u kotki Poród u kotki trwa dosyć długo, nawet 10-12 godzin, a w miocie jest przeciętnie 3-6 kociąt. U kotek pierwiastek (czyli będących w ciąży pierwszy raz) poród może się wydłużać, przebiegać ciężej ze względu na rozmiary kotki, gdy została pokryta mimo młodego wieku. Poród rozpoczyna się wyciekiem wód płodowych oraz obecnością bólów porodowych. Następnie pojawiają się bóle parte. W tym momencie kotka przyjmuje pozycję boczną lub kuca co ułatwia przebieg porodu. Podczas bólów partych wypierane są kociaki. Pierwszy kociak rodzi się w ciągu 2 godzin od rozpoczęcia porodu. 60% z nich ułożonych jest tak zwanym przodowaniem główkowym (główka ukazuje się pierwsza), natomiast 40% przoduje pośladkowo. Kocięta rodzą się przeważnie bez błon płodowych, które pękają już w drogach rodnych. Kotka przegryza sznur pępowinowy oraz wylizuje kociaka. Błony płodowe wraz z łożyskiem odchodzą po urodzeniu każdego kociaka i są zjadane przez matkę. Ważne jest liczenie łożysk, których ma być tyle, ile kociąt. U pierwiastek zdarza się, że zajęte czyszczeniem okolicy sromu nie zajmują się kociętami, w takim przypadku należy uwolnić kocię z błon płodowych. Przerwy pomiędzy urodzeniem kociąt mogą wynosić do 60 minut, ale zdarza się że po 1-2 dniach od pozornie zakończonego porodu kotka rodzi jeszcze jednego, zazwyczaj martwego kociaka. Jednakże do takich sytuacji nie należy dopuszczać, dlatego warto jest upewnić się że wszystkie kociaki zostały wyparte. Komplikacje podczas porodu Jakie mogą wystąpić komplikacje przy porodzie u kotki? Utkwienie kociaka w drogach rodnych U kotek stosunkowo często występuje poród suchy, kiedy odejdą wody płodowe, a akcja porodowa przedłuża się. Następstwem jest możliwość utkwienia płodu w pochwie. Pomoc porodowa polega na wprowadzeniu do dróg rodnych środka poślizgującego np. oleju parafinowego. Biorąc pod uwagę rasę zwierzęcia niekiedy mogą występować odstępstwa od porodu. Zazwyczaj dotyczy to kotów brachycefalicznych z dużą czaszką, czyli na przykład kotów perskich, czy kotów brytyjskich. W ich przypadku, częściej niż u innych ras może występować zaklinowanie się płodu w drogach rodnych. Zdarza się też, że zbyt duży płód nie będzie w stanie zostać wprowadzony do kanału rodnego i wyparty. Przodowanie pośladkowe Największym zagrożeniem dla matki oraz kociąt jest przodowanie pośladkowe. W takim przypadku ważne jest szybkie wyparcie płodu, aby zapobiec jego niedotlenieniu. Jeżeli kocica sama nie ma siły wyprzeć kociaka, należy delikatnie pociągać płód za wystającą z pochwy część ciała. Ważne jest aby ciągnąć w momencie skurczów macicy, dlatego najlepszym wyjściem jest nagła wizyta u lekarza weterynarii. Lekarz będzie w stanie określić czy przodowaniu pośladkowemu towarzyszy zaparcie jedno kończynowe czy obu kończynowe. Poród u pierwiastek Nasza pomoc bywa czasem konieczna przy porodzie pierwiastek, gdy kocica nie przerwie błon płodowych lub nie przegryzie pępowiny. W tym momencie należy delikatnie rozerwać błony płodowe palcami, uwolnić kociaka, a pępowinę przerwać jednocześnie ją miażdżąc w odległości około 2-3cm od pępka. Niekiedy zdarza się nadmierny wypływ krwi z pępowiny. Wtedy można podwiązać pępowinę lub zacisnąć kleszczykami. W momencie gdy odbierzemy poród kociaka należy przystawić go do kocicy, żeby go wylizała, a następnie przystawić do gruczołu mlekowego. Ssące kocięta pobudzają skurcze macicy oraz samą kotkę do dalszego porodu. Inne problemy podczas porodu Inne problemy związane z porodem wynikają albo ze strony płodu (zbyt wielki płód, wady w budowie ciała) lub ze strony matki (brak skurczów, przerwanie akcji porodowej, zbyt wąskie drogi rodne). W takich wypadkach należy niezwłocznie udać się do lekarza weterynarii i udzielić fachowej pomocy porodowej. Niekiedy jest konieczność przeprowadzenia cesarskiego cięcia. Czy po porodzie jestem jeszcze potrzebny? Jak dbać o kotkę po porodzie? Po prawidłowym porodzie matka będzie odpoczywać spokojnie karmiąc kociaki. Twoja rola na tym etapie się kończy. Jedyne co nam pozostaje to doglądanie do kotki i miotu, aby upewnić się ze wszystko jest w porządku. Należy pamiętać, że sprzątanie po kociakach również należy do kocicy i nie ma konieczności wyręczania jej w tym. Co zrobić jeśli kotka nie przetrwa porodu? Co zrobić jeśli kotka nie przetrwa porodu? W momencie gdybyśmy stracili kocicę w wyniku powikłań kocięta muszą być odżywiane sztucznie. Mogą być karmione gotowymi preparatami weterynaryjnymi lub karmą sporządzoną w domu z użyciem: 20g chudego mleka w proszku, 90ml wody, 10ml oliwy z oliwek lub 0,25ml chudego mleka łyżki śmietany. Do obu mieszanek dodaje się szczyptę kredy pastewnej oraz kilka kropel witaminy A i E. Początkowo karmimy co 2-3 godziny z użyciem pipetki lub strzykawki. Między karmieniem można podawać herbatkę z rumianku lub kopru włoskiego. Oddawanie moczu oraz kału pobudza się przez masaż brzuszka, a od 3 tygodnia młode można karmić z miski. Każdy poród jest inny Jak dbać o kotkę w ciąży i kociaki? Nawet jak ktoś kilkukrotnie przyjął poród kota, nie może stwierdzić, że wie czego się teraz może spodziewać, ponieważ każdy koci organizm jest inny. Przyswojenie i wiedza dotycząca fizjologii porodu to podstawy, które ułatwią zrozumienie przebiegu tego procesu, a także pozwolą nam na zorientowanie się, czy aby na pewno wszystko przebiega prawidłowo. W celu potwierdzenia prawidłowości ciąży warto wykonywać kontrolne badania USG, ponieważ pozwoli to na określenie żywotności płodów. Będąc pewnym przybliżonej liczby płodów, ich stanu klinicznego będziemy w stanie przygotować się na poród, który zawsze niesie ze sobą jakieś niespodzianki. Warto czasem przed zbliżającym się rozwiązaniem udać się do lekarza weterynarii, porozmawiać na temat problemów porodowych, bądź umówić się, aby zarówno właściciel oraz lekarz byli gotowy nieść pomoc rodzącej kotce. Po całej tej stresującej sytuacji, zarówno dla kotki jak i dla właściciela, zostaje tylko podziwianie rosnących jak na drożdżach pociech, które dalej pójdą w świat rożnymi ścieżkami. Po przeczytaniu tego artykułu wiesz już, jak wygląda ciąża kota i jak możecie się do niej przygotować, aby zminimalizować stres i ryzyko powikłań. Masz pytania związane z ciążą, samym porodem, lub antykoncepcją u kotów? Zamieść je teraz pod artykułem – odpowiem na wszystkie tak szybko jak to możliwe.
Przepuklina pachwinowa u kota. Powstaje na skutek nieprawidłowej budowy pierścienia pachwinowego. Częściej dotyka samiczki niż samców. Może być wrodzona ( wada genetyczna) lub nabyta (uraz). Zazwyczaj dotyczy jednej strony ciała. Objawia się uwypukleniem skóry w okolicy pachwiny. Każda szalona kociara w średnim wieku powie Wam, że koty to znakomici rozmówcy. Brzmi to może dość przewrotnie, ale co racja, to racja: nasze sierściuchy często chcą nam coś przekazać, miaucząc lub za sprawą mowy ciała. Oczywiście nie wszyscy rozumieją zasady kociej komunikacji. Jeśli też często drapiecie się po głowie, próbując rozszyfrować kazania własnego pupila, śpieszymy z pomocą! Kocie artykułowanie Koty są zwierzętami chętnie wyrażającymi swoje zdanie: miauczą na różne sposoby, syczą, produkują nietypowe dźwięki. Problem polega na tym, że nie zawsze potrafimy te artykulacje zrozumieć. Jeśli nie wiecie, jak odróżnić poirytowane miauczenie od tego figlarnego, zapraszającego do zabawy, możecie zostać podrapani! Oto rodzaje kociego miauczenia (wraz z jego wolnym tłumaczeniem na język ludzki): krótkie, wysokie miauczenie („Cześć, człowieku. Jak zdrowie?”); kilka krótkich miauknięć, wydobywających się na raz („Nareszcie wróciłeś, tak tęskniłem! Zamiast skakać na ciebie jak durny pies, będę po prostu miauczał!”); miękkie, „lizusowskie”, lekko błagalne miauczenie („Zgłodniałem tak, że zjadłbym całego szczura na surowo. Nakarm mnie, człowieku! Chyba mi nie odmówisz?”); długie miauczenie („No i kicha – sposób podania tej strawy ujmuje mojej godności. Działasz mi na nerwy, sługusie!”). Ważne jest zrozumienie, jakie emocje próbuje przekazać nam miauczący kot. Konkretnym dźwiękom przyporządkowane są konkretne przesłania. „Drżące” miauczenie Nie jest to do końca miauczenie, ale coś na jego kształt. Głos, wydobywający się z kota, jest charakterystycznie „drżący”. Koty lubią w ten sposób witać swoich właścicieli, albo po prostu próbują pokazać, że są urocze. Nie ma co ukrywać: udaje im się to. Ćwierkanie Komuś, kto w domu ma psa, może trudno w to uwierzyć, ale koty potrafią też ćwierkać. Czasem układają się na parapecie, wyglądają przez okno i „odpowiadają” ptakom na ich świergotanie. W ten sposób próbują zwabić niczego nie podejrzewające ptaszyska i uczynić z nich swoje ofiary. Kiedy kot jest zwierzęciem udomowionym, z łowów najczęściej nic nie wychodzi – na całe szczęście. Każdy kociak jest jednak łowcą i nie wolno o tym zapominać. Wycie Zawodzące wycie to udręka wielu kociarzy. To naprawdę przeszywający dźwięk: taki koci odpowiednik skowytu, podszyty niejako… jodłowaniem. Jest to wołanie godowe, często towarzyszące marcowaniu. Co ciekawe, koty wykastrowane też potrafią wyć. Syczenie i warczące pomrukiwanie W ten sposób kot porozumiewa się tylko w sytuacjach zagrożenia, albo kiedy jest wystraszony (np. gdy dochodzi do kontaktu z psem). Syczenie nigdy nie jest dobrym znakiem. Jeśli nic nie wskazuje na to, aby Wasz kot był ranny, albo chory, a syczenie i tak nie ustępuje, lepiej zostawić zwierzaka w spokoju. Chyba, że chcecie zostać podrapani. „Nieme” miauczenie Gdy kot miauczy, ale dźwięk jest ledwo słyszalny, być może warto udać się do weterynarza. Kot może być wycieńczony, chory, może nawet odwodniony. Zdarzają się też przypadki kotów, które miauczą w „niemy” sposób, by zirytować swojego właściciela. Ot, forma wyszukanej, kociej rozrywki. Mruczenie Najbardziej charakterystyczny, a przy tym najspokojniejszy dźwięk, jaki wydobywają z siebie koty. Jest wibrujący, miękki, przyjemny dla ucha. Gdy kot mruczy, możesz być pewien, że jest szczęśliwy i naprawdę Cię kocha. Bardzo rzadko mruczenie ma sygnalizować, że kot cierpi lub jest chory. Jeśli uznasz, że pomrukiwanie brzmi inaczej niż zwykle, zabierz pupila do weterynarza. Kocia mowa ciała: uszy i oczy Znasz już podstawy kociej artykulacji, z rozróżnieniem osobnych odgłosów. Teraz czas na mowę ciała. Kto wie, może masz zadatki na „zaklinacza kotów”? Nie wszystkie emocje, jakie chcą przekazać nam koty, malują się na ich pyszczkach. Okazuje się, że duże znaczenie dla kociej komunikacji mają też uszy oraz oczy. Uszy Przechylone lekko do przodu: Twój kot poczuł się czymś zaciekawiony i jest w nastroju do zabawy. Zwróć uwagę na układ jego uszu następnym razem, gdy dasz mu nową zabawkę. Ułożone prosto: Coś przykuło uwagę Twojego pupila. Koty obdarzone są wybitnym słuchem – ich uszy stoją prosto, kiedy są czymś zaalarmowane. Odchylone do tyłu, płaskie: Twój kotek jest czymś bardzo wkurzony. Odchyleniu uszu do tyłu często towarzyszy syczenie i agresywne pomrukiwanie. Powodem może być strach, ale miej się na baczności – być może po prostu zaszedłeś Mruczkowi za skórę… Oczy Powolne mruganie: Kiedy kot mruga w bardzo wolny sposób, powinieneś czuć się wyróżniony. Wygląda to może dziwnie, ale nie wpadaj w zakłopotanie. Kociak chce powiedzieć, że naprawdę Cię uwielbia! Rozszerzone źrenice: To oznaka dużej ekscytacji. Gdy kot ma rozwarte źrenice, jest bardzo szczęśliwy – albo podoba mu się zabawa z opiekunem, albo przymierza się do ataku swojej zabawkowej myszy. Jest też druga strona medalu. Gdy rozwarte źrenice wiążą się z agresywno-obronną gestykulacją, kot może być czymś przerażony. Ściśnięte źrenice: Kot jest rozczarowany, może nawet zdenerwowany, np. tym, że nie dostał ulubionej przekąski. Kocia mowa ciała: ogon Psy poruszają ogonami, gdy są radosne – i to wszystko. U kotów sprawa się komplikuje, bo przecież są to zwierzęta znacznie bardziej złożone. „Surowe” wymachiwanie ogonem Twój przyjaciel na czterech łapach jest czymś sfrustrowany. A może zdenerwowałeś go właśnie Ty? Nie próbuj go pocieszyć, bo możesz zostać zadrapany. Lekkie, przyjazne machanie ogonem Kiedy ogon kota lekko drga, jest on w nastroju do zabawy. Wyraźniejsze machanie to już czas prawdziwej „rozpusty”. Kiedy kot próbuje złapać własny ogon, możesz być pewien, że zaczął wymachiwać nim celowo – po to, aby zacząć dziką gonitwę. Nasze sierściuchy to bardzo rozrywkowe stworzenia. Wydęty ogon Gdy ogon jest wyraźnie wydęty, Twojego pupila dławi strach. Dodatkowym sygnałem jest syczenie i przybieranie pozycji obronnej. Napuszony ogon może i wygląda zabawnie, ale pamiętaj – kotu nie jest do śmiechu. Ogon schowany między łapkami Widząc, że kot chowa ogon pomiędzy łapki, powinieneś zareagować. Być może zwierzę jest zaniepokojone, a na pewno przybrało pozę uległą i „poddańczą”. Koty chowają ogon, kiedy coś je stresuje. Może to być nowe mieszkanie lub pojawienie się dziecka. Ogon zakręcony Koty uwielbiają poznawać świat i bawić się poza domem – są małymi odkrywcami. Komunikują to zginając swój ogon (przypomina on wtedy znak zapytania). Każdy „dachowiec” lubi niespodzianki i nowe przedmioty. Jeśli masz dla swojego pupila nowo kupioną zabawkę, daj mu ją, a on na pewno zakręci swój ogon. „Obejmujący” ogon Kot, który tak bardzo kręci swoim ogonem, że wreszcie sam się nim obejmuje, może zostać uznany za zwierzę bardzo zadowolone z życia. Niektóre kociaki obejmują własnym ogonem inne kocięta, aby zapewnić im ciepło i troskę. Jak rozumieć język ciała naszych kotów Koty porozumiewają się za pomocą miauczenia, ekspozycji uszu i oczu. Ale nie tylko. Czasem całe ich ciało próbuje wyrazić jakąś myśl, powiedzieć coś swojemu opiekunowi lub innemu zwierzęciu. Leżenie na grzbiecie, brzuchem do góry: Kot ufa Ci bezgranicznie – na tyle, że kładzie się obok Ciebie i bez skrępowania uwydatnia najbardziej intymne, najdelikatniejsze części swojego ciała. Są duże szanse, że zostaniesz podrapany, jeśli pogłaszczesz pupila po brzuchu. Tylko kto odmówi sobie tej (bolesnej) przyjemności? Bywa i tak, że leżąc na grzbiecie, kot zaczyna warczeć, jest zdenerwowany i gotowy do ataku. Warto więc przysłuchiwać się kociej mowie. Grzbiet w kształcie łuku: Kiedy kot, stojąc na czterech łapach, przeciąga się, a jego grzbiet zaczyna przypominać łuk, przychodzi czas na pieszczoty. Zwierzę przyszło zakomunikować Ci, że chce być drapane (po grzbiecie, za uszami) i nie możesz mu odmówić. Ocieranie się o właściciela: Większość z nas sądzi, że ocierający się kot to kot kochający i przymilny. Prawda jest trochę cięższa do przełknięcia. Kot ociera swoje ciało o opiekuna, żeby… oznaczyć „swój teren”. Najważniejsze jest wycieranie pyszczka o ludzką nogę, bo w policzkach kota znajdują się gruczoły wydzielające specjalne feromony. „Ugniatanie”: Kiedy kot w kółko chodzi po kocu lub poduszce, układa się po prostu do snu. A co kiedy to samo robi z kolanami swojego właściciela? To oznaka szczęścia i przywiązania. Koty „ugniatają” tylko osoby, na których im zależy – jakkolwiek przewrotnie to brzmi. Kołysanie zadkiem: Trochę przypomina to taniec w rytm hip-hopowej nuty, ale zejdźmy na ziemię – Twój kot raczej nie jest fanem Snoop Dogga. Kołysanie zadkiem najczęściej wiąże się z łowieckim instynktem. Jak „rozmawiać” z kotami? Psy zawsze reagują na głos i komendę właściciela, ale koty – niekoniecznie. Nie znaczy to jednak, że nas nie rozumieją. Ciepły, uspokajający głos poruszy nawet nieśmiałego sierściucha, a głos silny i zdecydowany będzie oznaką, że czegoś nie można robić. Nie wolno też bagatelizować umiejętności „oratorskich” naszych pupili. Kiedy kot chce Ci coś „powiedzieć”, na pewno jest to sprawa niebywale dla niego istotna. Post Views: 9 945

Jak wyżej wspomniano, takie substancje mogą działać drażniąco oraz alergizująco, pogarszając stan kocich oczu. Czym przemywać oczy kota – produkty W przypadku, gdy zwierzę nie cierpi na żadne odstępstwa od swojej standardowej kondycji, do zwykłej pielęgnacji możesz użyć po prostu przegotowanej wody.

Na pewno znacie niejedną historię, w której koleżanka/babcia/ciocia przygarnęła kota i nadała mu typowo męskie lub żeńskie imię. Maciuś lub Kuleczka rośli i rośli, aż następował zaskakujący zwrot akcji: nagle okazywało się, że Kuleczka znaczy teren (i ogólnie jest jakaś taka duża), a Maciuś ma… rujkę. Brzmi znajomo? No właśnie. Pozornie wydaje się to bardzo proste, ale sporo osób ma problem z prawidłowym rozpoznaniem płci kociaka – zwłaszcza małego. Przychodzimy z pomocą i poniżej wyjaśniamy, jak odróżnić kota od kotki. Kocur czy kotka? Choć kotów występuje dymorfizm płciowy, różnice w wyglądzie zewnętrznym (takie jak rozmiar i budowa ciała) są najbardziej widoczne u dorosłych osobników. Małe kocięta zwykle wyglądają bardzo podobnie i trudno na pierwszy rzut oka stwierdzić, jakiej są płci. W przypadku nowo narodzonego miotu jest to często niemożliwe – genitalia maluszków są jeszcze zbyt niedojrzałe. Trzeba poczekać kilka tygodni, by móc określić płeć poszczególnych kociaków. Załóżmy, że zwierzak już podrósł i chcemy się dowiedzieć, jakiej jest płci – choćby po to, by wybrać mu imię. Jak odróżnić kota od kotki? Odpowiedź na to pytanie kryje się pod kocim ogonem. Wygląd i rozmieszczenie genitaliów wyraźnie się różni w przypadku samców i samic. W przypadku kota płci męskiej, odbyt i ujście układu moczowo-płciowego są od siebie widocznie oddalone – ok. 1,3 cm w przypadku kociąt i ok. 2,5 cm w przypadku dorosłego osobnika. Pomiędzy nimi znajdują się jądra, widoczne w postaci sporej wypukłości (nieco mniejszej w przypadku kastratów). U kotki odbyt i ujście układu moczowo-płciowego są zlokalizowane bardzo blisko siebie, a wejście do pochwy jest podłużne i przypomina kreskę. Z tego względu mówi się czasem, że ich rozmieszczenie przypomina znak średnika ( ; ), podczas gdy budowę kocurów porównuje się do dwukropka ( : ).Jak odróżnić kota od kotki? Różnice w rozmiarach Kocury i kotki różnią się także pod względem ogólnej budowy ciała. Osobniki płci męskiej przeważnie osiągają pokaźniejsze rozmiary i są masywniejszej budowy – ich sylwetki są bardziej umięśnione, a łapy i głowy większe. Kotki są zwykle drobniejsze, choć oczywiście zdarzają się bardziej wyrośnięte samice – tak samo, jak mniejsze samce. W przypadku niektórych kocich ras te dysproporcje są bardziej widoczne, np. u kotów kartuskich. Trzeba jednak pamiętać, że próba rozpoznania płci na podstawie kociego rozmiaru ma sens tylko w przypadku w pełni dorosłych osobników, a i wówczas jest to zaledwie wskazówka. Wyjątki zdarzają się w końcu po obu futerka prawdę ci powie? Kolejną podpowiedzią może być kolor kociego futerka. Na przykład umaszczenie szylkretowe występuje niemal wyłącznie u kotek, podobnie jak calico, czyli połączenie rudego, białego i czarnego. Samce o takim futrze rodzą się w wyniku mutacji genetycznej i prawie zawsze są bezpłodne. Więcej na ten temat możecie przeczytać TUTAJ. Szylkret to nie jedyny odcień silnie powiązany z konkretną płcią. Warto wiedzieć, że rude koty to w przytłaczającej większości – aż 80% – kocury. Kotki w tym kolorze to prawdziwa rzadkość! Ma to związek z trudnym dziedziczeniem tzw. genu rudości – więcej informacji na ten temat znajdziecie TUTAJ. Lepszy kocur czy kotka? To pytanie zadaje sobie chyba każdy, kto dopiero myśli o przygarnięciu kota. Wokół obu płci narosło sporo mitów, przy czym wiele z nich bywa ze sobą sprzecznych. Niektórzy wierzą, że samiczki są milsze i łagodniejsze, podczas gdy nad kocurami trudniej zapanować; inni twierdzą, że jest dokładnie… na odwrót. Jak to zwykle bywa, teoria swoje, a życie swoje. Jeśli właśnie stoicie przed podobnym dylematem, być może podpowiedź znajdziecie w naszym artykule o różnicach w zachowaniu i temperamencie kotek i kocurów. A jakiej płci są wasi mruczący ulubieńcy? Kto mieszka z uroczą kocią damą, a kto opiekuje się dorodnym kocurkiem? Dajcie nam znać w komentarzach!
1. Etap i – młody kot – kociak (od urodzenia do roku) 2. Etap ii – młody dorosły (1-6 lat) 3. Etap iii – dorosły dojrzały (od 7 do 10 lat) 4. Etap iv – senior. W artykule omawiam kolejne etapy rozwoju psychicznego i fizycznego, które przechodzą koty w ciągu całego życia.
Koty zachodzą w ciążę z łatwością. Do ciąży może dojść za każdym razem, gdy kotka jest w rui, co ma miejsce kilka razy w roku w okresie od wiosny do jesieni. Pamiętaj Koty zachodzą w ciążę z łatwością. Do ciąży może dojść za każdym razem, gdy kotka jest w rui, co ma miejsce kilka razy w roku w okresie od wiosny do jesieni. Pamiętaj, aby wysterylizować kotkę, jeżeli nie jest kotem hodowlanym i chcesz uniknąć niechcianego potomstwa. Ponieważ w ciągu pierwszych kilku tygodni ciąży u kotki brak jest zewnętrznych jej objawów, nie będziesz widział z początku żadnej różnicy. Jednak po upływie około dwóch do trzech tygodni powinieneś dostrzec objawy wskazujące na ciążę. Każda ciąża, zarówno planowana, jak i nieplanowana, powinna być omówiona z lekarzem weterynarii. Objawy ciąży Ciężarne kotki nie będą wykazywać objawów rui, chociaż nie gwarantuje to ciąży, jedynie wskazuje na fakt, że miała miejsce owulacja; u kotek może pojawiać się ciąża urojona. Po upływie 15- 18 dni sutki mogą się powiększyć i zaczerwienić. Ciężarna kotka może również od czasu do czasu przechodzić etap nudności. Chociaż może on przybierać formę 'porannych mdłości', ważne jest, abyś skonsultował się z lekarzem weterynarii, jeżeli występuje często, trwale lub kotka pod jakimkolwiek innym względem odbiega od normy i wpływa to na jej apetyt. Twój kot stopniowo przybierze na wadze od jednego do dwóch kilogramów, w zależności od liczby kociąt. Jest to wskaźnik zdecydowanie świadczący o ciąży. Ciąża może być precyzyjnie zdiagnozowana badaniem ultrasonograficznym po upływie zaledwie 15 dni (przez doświadczonego diagnostę), bijące serca widoczne są od 17 dnia, a liczbę kociąt lekarz będzie mógł określić w badaniu rentgenowskim po upływie 40 dni. Brzuch zacznie się powiększać, ale unikaj dotykania go, tak aby nie ryzykować uszkodzenia płodów. Istnieją inne przyczyny powiększenia brzucha, więc ściśle obserwuj swojego kota pod kątem ewentualnych objawów chorobowych, a jeżeli coś Cię martwi, skonsultuj się z lekarzem weterynarii. Zachowanie Twojego kota może stać się 'matczyne' i może zacząć ona dużo mruczeć. W późniejszym okresie ciąży niektóre kotki wykazują również skłonność do zwiększonego apetytu lub wręcz przeciwnie mogą mieć problem z jedzeniem. Dla ustalenia ciąży lekarz weterynarii może wykonać badania poziomu hormonów. Oznaki zbliżającego się porodu Gdy zbliża się moment porodu, kotka może odmówić jedzenia, zachowywać się niespokojnie i może zacząć szukać odpowiedniego, spokojnego miejsca, w którym urodzi. Jeżeli masz wątpliwości, przedyskutuj zachowanie swojego kota z lekarzem weterynarii. Pierwszym objawem porodu jest spadek temperatury ciała kotki do około 37,8 C, co może mieć miejsce w okresie 12 godzin poprzedzających poród. Jeżeli jednak pomiar temperatury jest dla kotki stresujący, nie wykonuj go. Kotka może miauczeć i wydawać się pobudzona, przez cały czas się myjąc. Powinieneś następnie dostrzec skurcze brzucha i wypływ z pochwy, po czym pojawi się pierwszy kociak! Jeżeli wypływ jest silny i ma barwę czarną lub krwistą, powinieneś skontaktować się z lekarzem weterynarii. Zawsze, gdy martwi Cię stan Twojego kota podczas porodu, konsultuj się z lekarzem weterynarii lub poproś go o asystowanie w tym ważnym dla Ciebie i Twojego kota momencie. Przeciętna kocia ciąża trwa od 63 do 67 dni, ale czas ten może się wahać od 61 do aż 72 dni i trudne może być określenie dokładnego czasu jej trwania, gdyż koty mogą kopulować kilkukrotnie. Jeżeli podejrzewasz ciążę u Twojej kotki, powinieneś zabrać przyszłą matkę do lekarza weterynarii w celu jej potwierdzenia. Podczas wizyty lekarz powinien mieć możliwość doradzenia Ci w kwestii żywienia i opieki nad matką i kociętami. Jeżeli ciąża jest nieplanowana, zabierz kotkę do lekarza jak najszybciej, ponieważ możliwe jest jej wysterylizowanie podczas ciąży. Oczywiście jeżeli nie chcesz, aby Twój kot zaszedł w ciążę, poddaj go sterylizacji jak najwcześniej. Więcej artykułów w tej sekcji A jak często odrobaczać kota dorosłego? Jest to uzależnione od tego czy zwierzę wychodzi na zewnątrz, czy większą część żywota spędza w domowych pieleszach. Koty wychodzące powinny być profilaktycznie odrobaczane co 3 miesiące, czyli cztery razy w roku. Natomiast mruczki typowo stacjonarne wystarczy odrobaczyć raz na pół roku. Ruja jest elementem cyklu płciowego. To okres płodności, podczas którego kotka wabi kocury i może zajść w ciążę. Kotki należą do samic zwierząt sezonowo poliestralnych. Ich cykl płciowy zależny jest od długości trwania dnia i natężenia światła. Koty dzikożyjące i niekastrowane w okresie marzec – maj mają najczęstsze i najmocniejsze ruje. U kotów domowych, przebywających głównie w mieszkaniach te terminy ulegają zatarciu, głównie przez sztuczne oświetlenie działające przez większość czasu i podczas każdej pory roku. U takich kotów nie ma określonych terminów, na które przypadają rujki. Pierwsza ruja może się pojawić już w 4 miesiącu życia. Zalecane jest przeprowadzenie zabiegu kastracji jeszcze przez jej pojawieniem. Na wystąpienie pierwszej rui u kota składają się między innymi: wcześniej wspomniany wiek - średnio około 5-7 miesiąca masa ciała – najczęściej powyżej 2 kg rasa kota - tzw. dachowce dojrzewają szybciej niż np. persy, u których można się spodziewać rui w wieku od 12 - 18 miesięcy pora roku - w danym sezonie (najczęściej od stycznia do września) występują mniej więcej 2-3 cykle z kilkoma rujami. Jeśli kot wejdzie w okres dojrzewania poza tym okresem, ruja może się trochę przesunąć Objawy rui u kotów W cyklu płciowym kotek wyróżniamy 4 etapy: okres przedrujowy, ruję właściwą, okres międzyrujowy oraz okres braku aktywności. Objawy okresu przedrujowego (od 1 - 3 dnia) obejmują: częste oddawanie moczu, może się zdarzyć znaczenie terenu ocieranie się o różne przedmioty i meble w domu charakterystyczne miauczenie, gruchanie i mruczenie tarzanie się po podłodze (kotka w rui może się zachowywać jak po kocimiętce) nie pozwala się pokryć Po około 3 dniach rozpoczyna się ruja właściwa, która trwa około tygodnia (koty długowłose mają krótszą ruję niż krótkowłose). Podczas tego okresu kotka dopuszcza do siebie kocura. Pokrycie kotki zazwyczaj skraca ruję, ale zdarza się, że kotka pozwala na kilka kolejnych zbliżeń, również z innymi kocurami. Samice kotów mają owulację prowokowaną, oznacza to, że komórka jajowa uwalniana jest jedynie podczas aktu kopulacji. Powoduje to, że kocięta z jednego miotu mogą mieć różnych ojców. Sama kopulacja jest dla kotki bardzo bolesna, ze względu na haczykowate brodawki umieszczone na prąciu kocura. Przez cały okres trwania rui kotka jest niespokojna, podenerwowana i mocno pobudzona. Taki stan utrzymywany jest 24 godziny na dobę i powoduje zaburzenia łaknienia oraz czynności fizjologicznych. Należy pamiętać, że czas trwania rui, jej objawy, a także wpływ na zachowanie kotki, jest zależny od danego osobnika. Niektóre kotki nie mają żadnych widocznych objawów rui, ale są gotowe do pokrycia. Dlatego nie powinno się trzymać kotki wraz kocurem, jeśli nie są obydwoje wykastrowani, gdyż może zakończyć się to niespodziewaną ciążą, nawet wśród rodzeństwa. Kastrować koty można już od 3 – 4 miesiąca ich życia. W zależności od prowadzącego lekarza weterynarii, jednak zaleca się wykonania zabiegów jak najszybciej, zwłaszcza przed pierwszą rują. W niektórych przypadkach zdarza się, że ruja staje się permanentna i występuje jedna za drugą - nie jest to stan normalny, wyjątkowo męczący i niosący konsekwencje zdrowotne dla kotki – wychudzenie i wyniszczenie. Podczas rui permanentnej można przeprowadzić zabieg kastracji, jednak jest on o wiele trudniejszy i tylko niektórzy lekarze weterynarii się go podejmują. Ruja trwa od tygodnia do 10 dni, jednak jest to kwestia osobnicza i u niektórych kotek ten okres może wydłużyć się do nawet miesiąca. Okres międzyrujowy w teorii trwa 1 – 2 tygodnie, chociaż zdarzają się przypadki, że po zaledwie paru dniach pojawia się kolejna ruja. Każda ruja zwiększa ryzyko zachorowania kota na schorzenia układu rozrodczego, w tym różnego typu nowotworów oraz ropomacicza zagrażającego życiu kotki. Ruja objawia się do końca życia. Jak w czasie rui czuje się kotka? Ruja nie jest co prawda mocno bolesna, co niesłychanie męcząca, nie tylko dla niej, ale też dla właścicieli. Jest to kilka - kilkanaście dni nieustannego miauczenia, ocierania się, tarzania i kucania kotki nad ziemią, by zwabić do siebie kocura. Jak można pomóc kotce w rui? Najlepszym i trwałym sposobem jest oczywiście kastracja. Większość weterynarzy zaleca ją już przed pierwszą rujką, by kotki nie męczyć. Istnieją oczywiście środki farmakologiczne hamujące rujkę, ale na dłuższą metę są szkodliwe i mogą przyczyniać się do powstawania groźnego zapalenia macicy - ropomacicza i szeregu innych chorób, zagrażających życiu kotki, takich jak: - przerostu listwy mlecznej - powstawania nowotworów gruczołu mlekowego - powstawania nowotworów narządów rozrodczych Niektóre z preparatów hamujących ruję przyczyniają się również do wzrostu apetytu i masy ciała kota. Same rujki są dla kotki bardzo męczące, a wystąpienie stałej rui jest dla organizmu niesłychanie obciążające. Jeżeli już zdarzy się nam nie dopilnować zabiegu kastracji w odpowiednim czasie, przed rują i dojdzie do niej, można troszkę zmniejszyć nieprzyjemne objawy. W takim okresie należy jak najmniej stymulować kotkę - nie głaskać, miziać, przytulać. Nie powinno się łapać jej za grzbiet i tylne części ciała. Ważne jest zapewnienie spokoju i ciszy. Wyciszyć kotkę można poprzez lekkie obniżenie temperatury i zaciemnienie pomieszczenia, w którym kotka najczęściej przebywa. Absolutnie nie wolno wypuszczać kotki w rui na dwór. Jest to pewna ciążą oraz niepewny powrót kotki do domu. Reasumując, podawanie środków hamujących czy preparatów uspokajających jest raczej środkiem szkodliwym i doraźnym. Najlepszym wyjściem jest sterylizacja lub kastracja, która jest obecnie mało inwazyjnym zabiegiem, po którym kotka szybko wraca do sprawności. Pamiętajmy, że wbrew powszechnemu stereotypowi kotka nie „tęskni do macierzyństwa”. O różnicach między kastracją a sterylizacją kotów pisaliśmy. Bezdomnych kotów jest tak dużo, że jeśli chcemy powiększyć kocią rodzinkę, nie męczmy swojej kotki - adoptujmy. Po sterylizacji i kastracji ustępują wszystkie uciążliwe dla kotki i właściciela objawy. Teksty na blogu nie są poradą lekarską oraz nie zastępują wizyty u lekarza weterynarii. Karolina Łuszczyk Maja Magiera . 250 27 305 140 494 207 384 5

jak poznac kota od kocicy